Γλυπτά του Παρθενώνα: Η Ιστορία μιας κλοπής ή Η Κλοπή της Ιστορίας;
Η συλλογή κλασικών αρχαιοτήτων του Λόρδου Έλγιν αποτελεί επί μακρόν αιτία διαμάχης μεταξύ Ελλάδας και Βρετανίας. Τα γλυπτά και τα αρχιτεκτονικά θραύσματα που κάποτε κοσμούσαν τον Παρθενώνα, το ναό που αγναντεύει την Αθήνα από την κορυφή της Ακρόπολης, φιλοτεχνήθηκαν τον πέμπτο αιώνα π.Χ. υπό την επίβλεψη του Φειδία, του μεγαλύτερου ίσως κλασικού Έλληνα γλύπτη.
Σήμερα, περισσότερα από τα μισά πάνελ που κοσμούσαν τη ζωφόρο, το ένα τρίτο των πλακών μετόπης από την εξωτερική πλευρά του Παρθενώνα και 17 μορφές από τα αετώματα, μια από τις Καρυάτιδες του Ερεχθείου και τέσσερα θραύσματα από έναν μικρότερο ναό της Αθηνάς Νίκης που επίσης βρισκόταν στην Ακρόπολη -και που μαζί αντιπροσωπεύουν τα περισσότερα από τα ωραιότερα και λιγότερο κατεστραμμένα κομμάτια που έχουν διασωθεί-, αποτελούν το καμάρι της συλλογής ελληνικών αρχαιοτήτων στο Βρετανικό Μουσείο.
Τα Γλυπτά του Παρθενώνα (γνωστά και ως Ελγίνεια Μάρμαρα από τους Άγγλους λόγω του Έλγιν, Scott Thomas Bruce, seventh Earl of Elgin) αφαιρέθηκαν από την Ακρόπολη με εντολή του λόρδου Έλγιν, Βρετανού πρεσβευτή στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, στα χρόνια μετά το 1801.
Παρά τους τίτλους του, ο Έλγιν βρισκόταν σε σοβαρή οικονομική δυσχέρεια, αφού κάλυψε προσωπικά το κόστος της αποστολής των γλυπτών στην Αγγλία. Συμπεριλαμβανομένων των δωροδοκιών για την ασφαλή διέλευση, το συνολικό τίμημα ήταν 74.000 λίρες Αγγλίας – που σήμερα αντιστοιχούν σε περισσότερα από 1 εκατομμύριο ευρώ.
Το 1816, το Κοινοβούλιο δημιούργησε μια επιτροπή για να αξιολογήσει την προσφορά του Έλγιν, η οποία κοστολόγησε τα Γλυπτά στις 35.000 λίρες. Η πώληση εγκρίθηκε με διαφορά δύο ψήφων. Από τότε που αγοράστηκαν, στεγάζονται στο Βρετανικό Μουσείο ενώ η εξορία τους αποτελεί πηγή πόνου όχι μόνο για τους Έλληνες -ήδη από την εποχή της ελληνικής ανεξαρτησίας-, αλλά και πάντων των ανεπτυγμένων ανθρώπων.
Abstract in English:
The Parthenon Sculptures: History of a theft or The Theft of History?
Lord Elgin’s collection of classical antiquities has long been a cause of dispute between Greece and Britain. The sculptures and architectural fragments that once decorated the Parthenon, the temple that looks down on Athens from the top of the Acropolis, were carved in the fifth century BC under the direction of Phidias, probably the greatest classical Greek sculptor. Today more than half the panels from the frieze, a third of the metope slabs from the outside of the Parthenon and 17 figures from the pediments—together representing most of the finest and least damaged pieces to have survived—are the pride of the British Museum’s collection of Greek antiquities. The Parthenon Sculptures, aka Elgin Marbles were removed from the Acropolis on the orders of Lord Elgin, British ambassador to the Ottoman empire, in the years after 1801. Some pieces were found in excavations, but most were taken from the building by Elgin’s agents and a large force of workmen. Housed in the British Museum since they were purchased under a British act of Parliament in 1816, their exile has been a source of hurt to the Greeks ever since Greek independence.
Mag. Alexandra Pistofidou
Vorstandssekretärin IARPS
Präsidentin und Gründerin Österreichisches Kommitte für die Rückgabe der
Parthenon Skulpturen
