Ομογένεια

ΠΕΘΑΝΕ Ο ΑΙΓΥΠΤΙΩΤΗΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΚΑΣΗΣ

 

Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ

Με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη και την Κεφαλλονιά, είχε γεννηθεί στην Αίγυπτο των Ελλήνων το 1936 και φοίτησε στην Ξενάκειο Σχολή Καΐρου. Η οικογένειά του είχε άμεση σχέση με τον πνευματικό και καλλιτεχνικό κόσμο. Ο θείος του Σταύρος Καρακάσης, πολύ γνωστός στους αλεξανδρινούς αλλά και αθηναϊκούς κύκλους, ανήκε στην ομάδα των Αιγυπτιωτών ποιητών και λογοτεχνών του 1930.

Μετά τον πόλεμο, η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα. Σε πολύ νεαρή ηλικία κατετάγη εθελοντής στο Βασιλικό Ναυτικό, όπου υπηρέτησε για δεκατρία χρόνια, αλλά κατόπιν προτίμησε την ελευθερία από τη σιγουριά της καριέρας. Έτσι, αποφοίτησε από την Σχολή Ξεναγών Κρήτης και στη συνέχεια έκανε σπουδές στην Ιστορία της Τέχνης. Κατόπιν άσκησε διάφορα επαγγέλματα και ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τον τουρισμό και τις δημόσιες σχέσεις.

Τα τελευταία χρόνια είχε εγκατασταθεί στο Ναύπλιο, όπου διετέλεσε διευθυντής της ΔΕΠΑΝ για έξι χρόνια, ενώ υπήρξε ο εμπνευστής και ουσιαστικός δημιουργός του Μουσικού Φεστιβάλ Ναυπλίου. Παράλληλα, συνεργάστηκε με το Δημοτικό Ραδιοφωνικό Σταθμό Ναυπλίου με πέντε εβδομαδιαίες εκπομπές, εκ των οποίων το ¨Πολιτιστικό Περισκόπιο της Κυριακής¨ άφησε εποχή για την ενημέρωση των ακροατών σε θέματα πολιτισμού από την Ελλάδα και τον Κόσμο, με αναμετάδοση κλασικής μουσικής.

Άρχισε να γράφει από νεαρή ηλικία, ενώ ασχολήθηκε και με την ποίηση. Μάλιστα, δύο από τα ποιήματά του μελοποιήθηκαν από την Ηλέκτρα Παπακώστα στη δεκαετία του 1970 και τα ερμήνευσε η Καίτη Χωματά. Κείμενά του είχαν δημοσιευτεί σε διάφορες εφημερίδες και περιοδικά.

Στην πεζογραφία πρωτοεμφανίστηκε το 2000 με το μυθιστόρημά του ¨Αθηνά : Ευτυχώς που δεν γεννήθηκα όμορφη¨, γνωρίζοντας μεγάλη εκδοτική επιτυχία. Για το βιβλίο αυτό τιμήθηκε μάλιστα με το Βραβείο Πεζογραφίας και Πνευματικών Αξιών από την Ελληνική Εταιρεία Χριστιανικών Γραμμάτων. Ακολούθησαν το 2005 το ¨Πορτραίτα σε θρυμματισμένο καθρέπτη¨, το 2006 τα ¨Η αγάπη δεν έχει τέλος¨ και ¨Ιστορίες για τον Θεό και τον άνθρωπο¨, το 2007 το ¨Ένας Ίκαρος ήταν αρκετός¨ και το 2009 το ¨Ο Βιολονίστας¨.

Είχε τιμηθεί με το Μετάλλιο πολυετούς ευδοκίμου υπηρεσίας του Β.Ν., με το διάσημο των Υποβρυχίων και των Ανώτερο Ταξιάρχη του Τάγματος Ιπποτών του Αγίου Ιωάννου της Ιερουσαλήμ (O.S.J.).

 

Πέθανε το Μάρτιο του 2022.

Αφήστε μια απάντηση