‘Αρθρα

Η σκεπτική πασχαλίτσα

Maria Moschou

“Τι στο καλό γίνεται?” σκέφτηκε η πασχαλίτσα προβληματισμένη. Η φίλη της η χήνα είναι στενοχωρημένη, γιατί νομίζει ότι είναι άσχημη, ενώ είναι από τα πιο όμορφα ζώα με τα κατάλευκα φτερά της. Ο φίλος της το άλογο είναι στενοχωρημένο για την αγαπημένη του χήνα. Η χήνα είναι στενοχωρημένη γιατί νομίζει ότι η πέρδικα θέλει το παγόνι. Η πέρδικα όμως δε μπορεί να βγάλει από το μυαλό της τον περήφανο αετό, που μάλλον χάλασε η φιλία τους για έναν ανόητο λόγο και εκείνης της λείπει πάρα πολύ. Γιατί αυτός ο περήφανος αετός είναι τόσο γλυκός , μα και τόσο σοφός.Όλα τα βλέπει και όλα τα καταλαβαίνει, γιατί τα βλέπει από ψηλά. Τη φίλη της την καρδερίνα τη στενοχωρεί τόσο πολύ ο καρδερίνος της και υποφέρει. “Μα τι έχει τούτη η εποχή?” αναρωτήθηκε πάλι η πασχαλίτσα. “Τι συμβαίνει στο βασίλειό μας και στενοχωρούμε ο ένας τον άλλον, ενώ το μόνο που χρειαζόμαστε όλοι είναι ένα γλυκό χαμόγελο, μια γλυκιά καλημέρα και αγάπη στη ζωή μας. Όλα τα όντα πάνω σε αυτή τη γη μόνο αυτό χρειάζονται τελικά…. Αγάπη… τα λουλούδια, τα ζώα ακόμη και οι άνθρωποι κι ας μην το παραδέχονται” Θυμάται το φίλο της το σκίουρο που έχασε την προηγούμενη χρονιά τη σκιουρίνα του και μεγαλώνει η λύπη της…..
Πιο πέρα βλέπει τα μικρά ζωάκια του δάσους και τα παρατηρεί που παίζουν. “Πόσο αθώα πλασματάκια είναι…”συλλογιέται και ξαφνικά πετάγεται από τη θέση της ενθουσιασμένη. “Το βρήκα, το βρήκα! Βρήκα τη λύση!!!”φώναξε ενθουσιασμένη. Για να μπορέσουμε να ξαναγίνουμε όλα τα ζώα ευτυχισμένα χρειάζεται να γυρίσουμε στα πρώτα χρόνια…. εκείνα τα ανέμελα… του παιχνιδιού….. …του πρώτου ερωτευμένου βλέμματος…να θυμηθούμε το πρώτο μας καρδιοχτύπι….τα όνειρά μας… την τρυφερή αγκαλιά της μαμάς μας και την ασφάλεια που νιώθαμε εκεί μέσα… όσοι είχαμε την τύχη να την νιώσουμε….
Χρειάζεται να ξαναγίνουμε όλοι μια παρέα, να κάνουμε σκανδαλιές και να χαμογελάμε!!
“Ναι” αναφώνησε “αυτό είναι!! Να χαμογελάμε! Να χαμογελάμε με ένα πλατύ χαμόγελο που βγαίνει μέσα από την καρδιά μας και δεν είναι ψεύτικο.Γιατί το ξεχάσαμε αυτό κι αν συναντήσουμε κάποιο ζώο που δεν το έχει ξεχάσει, το κοιτάμε περίεργα…
Λοιπόν θα κάνω εγώ την αρχή” σκέφτηκε η πασχαλίτσα με ένα πλατύ χαμόγελο……και σηκώθηκε να δει ποιο ζώο θα συναντήσει πρώτο για να του χαρίσει το πιο πλατύ της χαμόγελο!

Παραμύθια για μεγάλους Μ.Μ.

Αφήστε μια απάντηση