‘Αρθρα Hephaestus Wien

Η ΝΑΥΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ… 2500 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ

 

Μιχάλη Λαγουμιτζή*

Η Ελλάδα δεν οφείλει τίποτε και σε κανέναν. Αντίθετα της οφείλουν πολλά σχεδόν όλοι.  Είναι βέβαιο ότι η Ευρώπη οφείλει την ελευθερία της, τον πολιτισμό της και την σημερινή της ευημερία, στην επιτυχία των προγόνων μας να προστατεύσουν την Ευρωπαϊκή ήπειρο από τον Ασιατικό επεκτατισμό.

Ο Θεμιστοκλής ήταν ο πρώτος στην ιστορία ηγέτης που μίλησε για την Ευρώπη και τον αγώνα ενάντια στον Ασιατικό Δεσποτισμό.  Γιατί ουσιαστικά ο Θεμιστοκλής ήταν αυτός που με το διορατικό του πνεύμα μετέτρεψε την μικρή, ως εκείνη τη στιγμή, ηπειρωτική στρατιωτική δύναμη της Αθήνας, στη μεγαλύτερη ναυτική ευρωπαϊκή δύναμη, που διέλυσε την Περσική κοσμοκρατορία.

Στη διάρκεια των Μηδικών πολέμων συγκρούστηκαν δύο διαφορετικοί κόσμοι, όχι απλά και μόνο δύο λαοί. Ο δημοκρατικός κόσμος των Ελλήνων και ο Ασιατικός δεσποτισμός. Όπλο ακαταμάχητο στο πλευρό των Ελλήνων , η δύναμή τους στη θάλασσα και η ικανότητά τους να τιθασεύουν τα κύματα, μια τέχνη που την κληρονομούσαν από γενιά σε γενιά και έχει την αρχή της ακόμη από την απαρχή την ανθρώπινης ύπαρξης στη γωνιά αυτή του κόσμου.

Με τη περήφανη νίκη τους στα στενά της Σαλαμίνας οι πρόγονοί μας έγιναν τελικά οι προστάτες της αθηναϊκής δημοκρατίας και παράλληλα της ευρωπαϊκής ελευθερίας. Έγιναν οι δημιουργοί της ελληνικής ναυτικής πολεμικής ικανότητας και της ναυτικής μας υπεροχής.

Η ναυμαχία της Σαλαμίνας έγινε η αποφασιστική αναμέτρηση, η αποφασιστική νίκη που δικαίωσε τους Έλληνες και πρώτο το Θεμιστοκλή. Η Σαλαμίνα ήταν η τελευταία τάφρος που προστάτευε την ελληνική ελευθερία, η τάφρος που δε διάβηκαν οι Πέρσες. Ήταν θρίαμβος της ελεύθερης Ελλάδας και θρίαμβος των προσπαθειών και των αγώνων του Θεμιστοκλή. Εκείνος είχε διακρίνει πρώτος τον κίνδυνο, εκείνος είχε υπολογίσει σωστά το στοιχείο όπου έπρεπε κυρίως να αντιμετωπισθεί, τη θάλασσα, είχε καταλάβει τι χρειαζόταν για να το κάνει, είχε αγωνισθεί με πείσμα, υπομονή και επιμονή, χωρίς κανένα δισταγμό για να κατασκευάσει η Αθήνα το όπλο που της χρειαζόταν, το στόλο. Στην κρίσιμη στιγμή, την τελευταία σχεδόν στιγμή, η Αθήνα δε θα βρισκόταν ανέτοιμη.
Η Αθήνα είχε καταστραφεί ολοσχερώς από τους Πέρσες. Είχε, όμως, νικήσει, είχε κερδίσει την ελευθερία, είχε προστατεύσει τη δημοκρατία. Στη Σαλαμίνα γεννήθηκε η αθηναϊκή θαλασσοκρατία, που θα οδηγούσε στην πρωτοφανή άνθηση της επόμενης πεντηκονταετίας. Από τις στάχτες της Αθήνας και το θρίαμβο της Σαλαμίνας θα ξεπηδούσε η χρυσή Αθήνα του Περικλή. (http://users.sch.gr/cosmathan/salamis/themistocles.htm). .

Σήμερα τύχη αγαθή;; το έφερε, ώστε τα ιερά κόκκαλα του Θεμιστοκλή , του μεγαλύτερου Ναυάρχου όλων των εποχών, να τα φυλά η σημαία του ένδοξου Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, στο σημερινό Ναύσταθμο της Σαλαμίνας. Τα οστά του βρίσκονται στο ακρωτήρι, πάνω ακριβώς από το λιμάνι που αγάπησε πραγματικά, τον Πειραιά, και η ιερή ψυχή του ατενίζει το γαλάζιο του Αιγαίου, δίνοντας δύναμη και ελπίδα στους στρατευμένους ναύτες (αξιωματικούς και οπλίτες) της πατρίδας μας.

 

*Δάσκαλος Ειδικής Αγωγής με Μεταπτυχιακή Εξειδίκευση στις Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες, πρώην Αντιδήμαρχος Παιδείας στο Δήμο Νίκαιας – Αγ. Ι. Ρέντη

Αφήστε μια απάντηση