Ομογένεια

Χρήστος Καβαλής: Αντίο φίλε

 

Με πολύ πόνο καρδιάς αποχαιρετώ τον επί 40 χρόνια φίλο και συνεργάτη Γιώργο Φλωρεντή, που για όλους εμάς τους φίλους του ήταν και θα μείνει ο αγαπημένος μας Ζώζος.

Γνωριστήκαμε ως φοιτητές το 1982 στην Αλεξάνδρεια όταν ήταν αντιπρόεδρος των εκεί Ελλήνων φοιτητών της ΕΦΕΑ και εγώ αντιπρόεδρος των Ελλήνων φοιτητών Καΐρου της ΕΦΕΕΚ. Η περίοδος αυτή με συνέδεσε όσο καμία άλλη με τον Γιώργο.

Τα καλοκαίρια τρέχαμε μαζί για θέματα των Ελλήνων φοιτητών , για την ισότιμα των πτυχίων , για τα στρατολογικά για την στήριξη και ανάπτυξη του ελληνικού πολιτισμού στην Αίγυπτο ( ΕΑΠ κ.α. ) , και φυσικά για κάθε μικρό και μεγάλο που απασχολούσε τους πολλούς τότε νέους Έλληνες της Αίγυπτου.

Δεν υπήρξε θέμα στο οποίο ενώσαμε τις δυνάμεις μας που να μην το επιτύχουμε τότε, και δεν ξεχνώ το γέλιο του μετά από κάθε επιτυχία , που συνοδεύονταν με μια τεράστια λάμψη στα μάτια του που πολλές φορές  βούρκωναν από χαρά.

Αυτό το συναίσθημα της χαράς και συγκίνησης για την επιτυχία του στόχου έδειχνε και το μέταλλο του Γιώργου.

Είχαμε την ίδια ηλικία , ίδια τάξη, ίδιες σπουδές , ίδια πατρίδα πατέρων ( Λέρος ) ίδια όνειρα, και όλα αυτά , έβαλαν την βάση για μια αδιάκοπη φιλία που όχι μόνο δεν χάνονταν με τον χρόνο αλλά  ωρίμαζε και γινόταν πιο ποιοτική.

Από τότε και μέχρι σήμερα αυτή η φιλία μας συνεχίστηκε και ήταν πάντα ισχυρή, αν και ο Γιώργος με την αποφοίτηση του επέστρεψε στην Ελλάδα.

Με τα χρόνια το ενδιαφέρον και η συνεργασία μας στράφηκε και περιέλαβε όλα τα θέματα των Αιγυπτωτων, όπως οι συντάξεις η εκπαίδευση κ.α.

Δεν περνούσε από το μυαλό μου να σκεφτώ κάτι για τους Αιγυπτιώτες, χωρίς “να τα ¨πούμ唨 με τον Γιώργο, άσχετα αν βρισκόταν σε θέση εξουσίας ή αντιπολίτευσης.

Για εμάς ήταν ο Γιώργος που θα έκανε ότι μπορούσε για το Πατριαρχείο, για τις Κοινότητες για τον κάθε Αιγυπτιώτη, και φυσικά για τις Ελληνοαιγυτιακές σχέσεις .

Ο Γιώργος ήταν ένας χαρισματικός άνθρωπος, ένας πραγματικός φίλος που τα χρόνια και οι θέσεις που επάξια έλαβε κατά την πορεία του δεν τον άλλαξαν ποτέ .

Σεμνός , ευφυής , πάντα χαμηλού προφίλ και με μια μεγάλη καρδιά που τον οδηγούσε πάντα στην ανιδιοτελή προσφορά.

Η απουσία σου φίλε αγεφύρωτη, η ανάμνηση σου ατέρμονη , η προφορά σου αιώνια .

Αντίο φίλε, θα μας λήψεις .

Χρήστος Καβαλής, Πρόεδρος Ελληνικής  Κοινότητας Καΐρου

Πηγή: https://ekkairo.org

Αφήστε μια απάντηση