Ο ΕΡΩΤΑΣ ΚΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ
O έρωτας κι ο θάνατος στέκουν αγκαλιασμένοι
όψεις ενός νομίσματος κι οι δυο τους δακρυσμένοι
με δάκρυα αγνά, χαράς και λύπης,
όμορφη κοπελιά πόσο τους λείπεις.
Ο έρωτας κι ο θάνατος βαστιούνται μονιασμένοι
κι είν΄ τα φτερά τους άγγελοι στο χώμα πα πεσμένοι
που τα χτυπάνε μάταια, στο πέταγμα της θλίψης
που να ΄σαι τώρα κοπελιά χαμόγελα να ρίψεις.
Ο έρωτας κι ο θάνατος στα χείλη ενωμένοι
κι η κοπελιά η αέρινη αιώνια ερωμένη
είναι του τέλους η αρχή και η αρχή του τέλους
δρεπάνι είν΄ της λησμονιάς και η αιχμή του βέλους.
Ο έρωτας κι ο θάνατος χαρμόλυπος Ιανός
του Πάνα το μεθύσι, του Άδη ο χαμός.
Ο έρωτας κι ο θάνατος πάντα θα είναι εκεί
στης κοπελιάς την χρυσή τη φυλακή.
Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ
