ΕΛΛΗΝΑΣ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΒΕΔΟΥΙΝΟΣ ;
Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ
Ο Γιόζεφ Βολφ στο πόνημα του ¨Λεξικό Εθνών, Εθνοτήτων και Λαών¨ καταγράφει : ¨Στους Βεδουίνους ανήκουν οι ημινομάδες Άραβες οι οποίοι εκτρέφουν πρόβατα και γίδια και αναφέρονται ως εθνότητες με τα ονόματα Χαμάνα, Τσαάμπια, κτλ. Εθνολογικά ανήκουν στους Άραβες, αποτελούν όμως ιδιαίτερη ταξική και κοινωνική ομάδα στα πλαίσια του αραβικού πληθυσμού¨.
Στο Εγκυκλοπαιδικό Ημερολόγιο του Δ. Βρετού του έτους 1923 διαβάζουμε πως : ¨Οι Βεδουίνοι μεταξύ των παραδόσεων της καταγωγής των παραδέχονται ως την μάλλον βεβαίαν, ότι ο ιδρυτής της φυλής των υπήρξεν Έλλην εκ των πρώτων οικιστών της Αιγύπτου, ελθών εις επιμιξίαν με κόρην Φελλάχου, ασπασθείς το θρήσκευμα και τα ήθη του τόπου και δημιουργήσας την φυλήν των. Πραγματικώς, παρατηρών τις τους ωραίους τύπους των Βεδουίνων, ούτε την σιμήν ρίνα των Σουδανών ευρίσκει, ούτε τα πεπλατυσμένα χείλη των Αράβων, ούτε τα μέτωπα και την ούλην κόμην των άλλων Αφρικανικών φυλών. Υπό την μορφήν του Βεδουίνου, καλυπτομένην από σκούφον λευκόν ή σαρίκιον ελάχιστα ομοιάζον προς το τουρκικόν, ευρίσκει τις τον κλέφτικον Ελληνικόν, τον αρχαϊκόν Ελληνικόν τύπον¨.
Από το βιβλίο μας ¨Οι Ελληνικές Κοινότητες στην Αίγυπτο¨ αντιγράφουμε τα εξής : ¨Από πολύ παλιά Δωδεκανήσιοι σφουγγαράδες κατέβαιναν στα βόρεια αφρικανικά παράλια και κυρίως στη θαλάσσια ζώνη μεταξύ Αλεξανδρείας και Μάρσα-Ματρούχ για να αλιεύσουν σφουγγάρια, ιδιαίτερα στη θάλασσα της Ματρούχας, όπως χαρακτηριστικά αποκαλούσαν το χωριό που στους φαραωνικούς χρόνους ονομαζόταν Αμούνια και κατά τη Πτολεμαϊκή περίοδο Παραιτόνιο, όπου και έβρισκαν τα φημισμένα μελάθια, το καλύτερο δηλαδή είδος σφουγγαριών. Στην παραλία που έβγαιναν, συναντούσαν τους ντόπιους Μπεντουβίνους και παρά κάποιες αρχικές αψιμαχίες για την τροφοδοσία με το σπάνιο νερό, συνδέθηκαν τελικά μαζί τους τόσο, όσο μάλιστα να τους δίνουν τις κόρες τους, οι οποίες και παρέμεναν στον τόπο. Οι φυλές δε Σενεγρί και Αφράτ, γνωρίζουν καλά πως συγγενεύουν με τους Έλληνες, έχοντας Έλληνες γενάρχες¨.
Τέλος, στον επίσημο διαδικτυακό τόπο της Ιεράς Μονή Σινά αναφέρεται πως : ¨Σύμφωνα μὲ τὴν ζωντανὴ παράδοση τῶν Βεδουΐνων τῆς φυλῆς Γκεμπελία (δηλ. Ὀρεινή), ἡ καταγωγή τους ἀνάγεται σὲ Ρωμιοὺς χριστιανοὺς ποὺ ἔφθασαν στὸ Σινᾶ τὴν περίοδο ἀνεγέρσεως τῆς ἰουστινιάνειας Μονῆς. Τὴν ἰσχυρὴ αὐτὴ παράδοση ἐπιβεβαιώνει τὸ πολλαπλῶς διαφωτιστικὸ Χρονικὸ τοῦ Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας Εὐτυχίου (933-939), σημειώνοντας ὅτι ὁ Ἰουστινιανὸς ἀπέστειλε ἔξαρχο μὲ ἑκατὸ δούλους τῶν Ρωμαίων καὶ τὶς οἰκογένειές τους καὶ μὲ τὴν διαταγὴ νὰ πάρει ἰσαρίθμους δούλους καὶ ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο, ὡς φρουροὺς καὶ ὑπηρέτες τῆς νεοανεγερθείσης Μονῆς. Ὁ ἀπεσταλμένος τοῦ Ἰουστινιανοῦ ἔκτισε γι᾿ αὐτοὺς ἕνα περιτειχισμένο σύμπλεγμα κατοικιῶν στὰ ἀνατολικὰ τῆς Μονῆς, τὰ ἐρείπια τῶν ὁποίων ἀπεκάλυψαν πρόσφατες ἀνασκαφὲς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν. Οἱ βεδουΐνοι τῆς Γκεμπελία εἶναι ἀκριβῶς οἱ ἐξισλαμισθέντες ἀπόγονοι τῶν ὑπηρετῶν αὐτῶν καὶ οἱ δεσμοί τους μὲ τὴν Μονὴ διατηροῦνται μέχρι σήμερα, ἂν καὶ ὁπωσδήποτε μεταλλαγμένοι. Ἡ ἐπὶ 15 αἰῶνες τώρα συνύπαρξη αὐτή, ἐξισορροπώντας καὶ ἐξουδετερώνοντας μὲ θαυμαστὴ ἐπιτυχία τὶς φυσικὲς ἀντιδράσεις ποὺ προκύπτουν ἀπὸ τὴν διαφορὰ θρησκείας, νοοτροπίας καὶ πολιτισμοῦ, ἀποτελεῖ παγκόσμιο παράδειγμα πρὸς μίμησιν εἰρήνης καὶ ἀδελφωσύνης. Οἱ Σιναΐτες μοναχοὶ ἀνὰ τοὺς αἰῶνες ἔρχονται ἀρωγοὶ πρὸς τὰ τέκνα τῆς ἐρήμου ποικιλοτρόπως. Τοὺς παρέχουν ἀπασχόληση σὲ ἐργασίες, στοιχειώδη ἰατρικὴ περίθαλψη, τρόφιμα, ρουχισμό, οἰκοδομικὰ ὑλικὰ καὶ ἄλλα εἴδη πρώτης ἀνάγκης¨.
Τα συμπεράσματα δικά σας…
