ΡΑΦΑΗΛ ΦΡΕΖΗΣ 1929 – 2024
Victor Eliezer
Μια μεγάλη απώλεια για τον Ελληνικό Εβραϊσμό και για τον κόσμο των Γραμμάτων.
Η δράση του Ραφαήλ Φρεζή στα εβραϊκά δρώμενα άρχισε από την παιδική του ηλικία όταν εντάχθηκε στην ομάδα προσκόπων «Μακαμπή» και συνέχισε με την Εβραϊκή Νεολαία. Μέχρι το 1957 εργάστηκε στις Επιτροπές Σεισμοπλήκτων, Περίθαλψης και Πνευματικής Δράσης και διευκόλυνε τα μέλη της Κοινότητας στη σύνταξη των δικαιολογητικών προκειμένου αυτοί να μεταναστεύσουν στο Ισραήλ και την Αμερική.
Στις αρχές του 1957 εκλέχθηκε γεν. γραμματέας (θέση την οποία κατείχε σχεδόν ανελλιπώς μέχρι το 1975). Αναλαμβάνει ένα τιτάνιο έργο που συνίσταται στην ανέγερση των “εβραϊκών πολυκατοικιών” και την ανοικοδόμηση της Συναγωγής.
Το 1975 εκλέχθηκε πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Βόλου, θέση που διατήρησε μέχρι το 2005.
Ο Ραφαήλ έχει να επιδείξει άριστο συγγραφικό έργο, προϊόν μόχθου και μελέτης. Υπήρξε ανταποκριτής στις εφημερίδες “Εβραϊκή Εστία” & “Ισραηλιτική Επιθεώρησις”.
Το πρώτο του βιβλίο “Ισραηλιτική Κοινότητα Βόλου” εκδόθηκε το 1994 και επανεκδόθηκε βελτιωμένο το 2002. Το συγγραφικό του έργο συνεχίστηκε το 1999, με το βιβλίο “Ο Εβραϊκός Τύπος στην Ελλάδα”. Συνέχισε με μικρότερες εκδόσεις οι οποίες ήταν “αφιερώματα” στο “Μεγάλο φιλανθρωπικό έργο της Αμέρικαν Τζόϊντ στην Ελλάδα”, στην “Εξεγέρση των Εβραίων στο γκέττο της Βαρσοβίας και στο στρατόπεδο Μπιρκενάου”, καθώς και στις “Πτυχές του ναζιστικού διωγμού των Εβραίων στην Αθήνα” και μια μονογραφία για το “εκπαιδευτικό έργο των Σχολών της Alliance Israelite Universelle” στην Ελλάδα.
Ακολούθησε το πόνημά του “Έλληνες Εβραίοι συγγραφείς και λογοτέχνες”, που εκδόθηκε το 2005, ενώ κυκλοφόρησε ένα ακόμη έργο του η “Eλληνική Βιβλιογραφία 1716-2005”, που εκδόθηκε από το Κ.Ι.Σ. και αναφέρεται σε όλα τα βιβλία που κυκλοφόρησαν με θέμα την ιστορία, το πολιτισμό των Εβραίων, το Ολοκαύτωμα.
Έλαβε το Τιμητικό Μετάλλιο της 50ετίας του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδος, που μέχρι σήμερα, έχει απονεμηθεί σε λίγες, επίλεκτες εβραϊκές προσωπικότητες που προσέφεραν στον Ελληνικό Εβραϊσμό.
Μια ηγετική φυσιογνωμία, και συνάμα πηγή γνώσης, σωφροσύνης, ευγένειας και ταπεινότητας.
