ΠΕΡΑΣΜΕΝΑ ΜΕΓΑΛΕΙΑ…
Ν. Νικηταρίδης
Σαν σήμερα στις 11 Μαρτίου 1985 ο Μιχαήλ Γκορμπατσώφ εκλέγεται Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης.
Εισηγητής της περεστρόικα και της γκλασνοστ, της αναδόμησης και της διαφάνειας δηλαδή, μετέτρεψε τα κελεύσματα της Οκτωβριανής Επανάστασης σε πιο light πρακτικές οδηγώντας την παραπαίουσα ήδη Σοβιετική Ένωση σε διάλυση, το Τείχος του Βερολίνου σε συντρίμμια και το Σύμφωνο της Βαρσοβίας σε άνευ αντικρίσματος επιταγή.
Τα χρόνια πέρασαν και οι ανακατατάξεις στη Ρωσία πλέον έφεραν στην εξουσία τον Βλαδίμηρο Πούτιν, ισχυροποιώντας τον μόνο ¨σκελετό¨ που δεν έπεσε από τη σοβιετική ντουλάπα, αυτόν της KGB. Και είναι αυτός ο νέο-σοβιετικός ηγέτης που με εξαίρεση εκείνα της Ελλάδας και της Κούβας, σάρωσε τα ανά τον κόσμο κομμουνιστικά κόμματα και καθεστώτα, μετατρέποντας τα σε σοσιαλιστικού τύπου μορφώματα με κάποιες σταλινικές πινελιές μονάχα για το θεαθήναι.
Κι όμως σήμερα ο Γκορμπατσώφ ζει. Στα 90 του πλέον ξεχασμένος από τους συγχρόνους του, αλλά όχι από την ιστορία. Ο μόνος ίσως ¨παγωμένος¨ ταγός που απέμεινε από τον Ψυχρό Πόλεμο, ζει με τις μεταρρυθμιστικές του αναμνήσεις και ένα βραβείο ειρήνης να στολίζει το σαλόνι του.
Αυτό είναι άραγε το πεπρωμένο κάποιον σπουδαίων ηγετών ή μονάχα όσων είχαν το θάρρος να παραδεχτούν τα λάθη τους και να ζήσουν μ΄ αυτά, όπως για παράδειγμα ο Νίξον στην αντιπέρα όχθη ;
Ποιος το ξέρει ; Πάντως και η αμερικανική πίτσα που διαφήμισε το 1997 ο Γκόρμπι έκλεισε τα ανά τη γη καταστήματα της και η ρημαγμένη της ¨καλύβα¨ (Hut) θα θυμίζει πάντοτε τη ρημαγμένη ¨ντάτσα¨ του Σόσο…
