Ο λαγός και η κουκουβάγια
Maria Moschou
“Είσαι τόσο καλή φίλη”, είπε ο λαγός στην κουκουβάγια. “¨Όποτε σε χρειαστεί κάποιος, είσαι δίπλα του δίνοντας τις πολύτιμες συμβουλές σου, προσφέροντας τις γνώσεις και την αγάπη σου, για όλα τα ζώα του βασιλείου. Χαίρομαι τόσο πολύ που είσαι φίλη μου, γιατί είσαι πολύ αξιόλογη και μας σκέφτεσαι όλους”. Η κουκουβάγια έσκυψε το κεφάλι και κοίταζε αμίλητη το χώμα. Πως να του εξηγήσει, ότι δε μπορούσε να καταλάβει ότι υπήρχαν ζώα στο βασίλειο, που εκμεταλλεύονταν την καλοσύνη της με το χειρότερο τρόπο, που πρόδιδαν την εμπιστοσύνη της και της έριχναν πισώπλατα μαχαιρώματα? Πώς να του εξηγήσει ότι εκείνη είχε τεράστια κατανόηση για τα λάθη των άλλων ζώων και αν έκανε εκείνη κάτι,την τιμωρούσαν με μία σκληρότητα που δεν υποφερόταν?
Εξάλλου, γιατί να τον στενοχωρήσει εκείνον? Εκείνος ήταν καλός φίλος,άκουγε προσεκτικά τις συμβουλές της και το πιο σημαντικό? Ήξερε να λέει “ευχαριστώ”.
Όλα τα ζώα έχουμε ανάγκη να το ακούσουμε αυτό το “ευχαριστώ”, ιδίως όταν δίνουμε την καρδιά και την ψυχή μας, για να προσφέρουμε βοήθεια, όπου υπάρχει ανάγκη.
Πώς να του εξηγήσει για την αχαριστία εκείνου του λύκου, που ενώ τον προστάτευσε με τις συμβουλές της από την καταστροφή και τη γελοιοποίηση, τον καθοδήγησε και τον κατάφερε να ανέβει ψηλά, εκείνος προσπάθησε δύο φορές να τη μαχαιρώσει πισώπλατα? Πως να του περιγράψει την απογοήτευση και τον πόνο που νιώθει ένα ζώο, όταν το έχουν προδώσει έτσι?
Πως να του πει για τον περήφανο αετό, που τον συμβούλευσε με όλη της την καρδιά, πως να εκπαιδεύσει στην ανάγνωση τους φίλους του, κι εκείνος την τιμώρησε , επειδή του είπε κάτι, που δεν του άρεσε και την απαρνήθηκε με μεγάλη ευκολία?
Πώς να του πει για την αλεπού, που μπροστά της κάνει τη φίλη και από πίσω της σκάβει το λάκκο?
‘Δε θα του πω τίποτε’, σκέφτηκε η κουκουβάγια, “δε θα χαλάσω τη στιγμή”.
“Κι εσύ είσαι καλός φίλος, καλέ μου” του είπε, γυρίζοντας προς το μέρος του……
Παραμύθια για μεγάλους Μ.Μ
