ΜΑΝΑ !
Αφιερωμένο σ΄ όλες τις μητέρες του κόσμου, μα πρωτίστως στη δική μου, πολυαγαπημένη και γλυκιά μητέρα.
Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ
Ότι χρώμα κι αν έχει το δέρμα, ότι πίστη κι αν έχει η ψυχή, όποια πατρίδα κι αν αγαπά, κι αν λαχταρά η καρδιά, όποια ιδεολογία κι αν υιοθετεί το μυαλό, ότι κι αν είσαι, όποιος και να ΄σαι, όπου κι αν είσαι, ΄κει λίγο πιο κάτω απ΄ την καρδιά, ΄κει λίγο πιο πάνω από τα όργανα της γέννησης, έχεις το σημάδι του Θεού, το στίγμα που σ΄ άφησε ο ομφάλιος λώρος τη στιγμή της πρώτης ανάσας, τη στιγμή του πρώτου κλάματος, τη στιγμή που ΄δες για πρώτη φορά το φως της ζωής. Εκεί, δίπλα στη φωλιά της ψυχής ήταν το μέρος που σ΄ ένωνε με το πιο αγαπημένο πλάσμα της οικουμένης : Τη μάνα !
Ότι κι αν είσαι, όποιος και να ΄σαι, όπου κι αν είσαι – είτε τη γνώρισες, είτε την πόθησες – είσαι μέχρι τις ύστατες ώρες σου δεμένος μαζί της, σ΄ ένα αγκάλιασμα αγάπης, ζεστασιάς και τρυφερότητας.
Η πιο χαρούμενη στιγμή, η στιγμή που πρωταντίκρισες το γελαστό της πρόσωπο, κι η πιο θλιβερή, όταν της σφάλισες τα μάτια για πάντα…
Η μάνα ! Το μόνο πρόσωπο που η μορφή του επαναλαμβάνεται στην παγκόσμια ιστορία σιμά σε κάθε μεγάλη – καλή ή κακή – προσωπικότητα.
Η μάνα ! Το μόνο πρόσωπο που γλυκαίνει τα συντρίμμια του πολέμου, το μόνο πρόσωπο που ζεσταίνει την παγωνιά του λιμού, το μόνο πρόσωπο που δροσίζει τη λάβα της λειψυδρίας, το μόνο πρόσωπο που δίνει ελπίδας ήχο στο ρόγχο του θανάτου.
Η μάνα ! Που γιομίζει μελωδία την ποίηση, νότες ευτυχίας τα τραγούδια, λέξεις χαράς τα διηγήματα.
Η μάνα ! Που η οπτασία της συντροφεύει το φόβο, την απελπισία, την αβεβαιότητα του ναυτικού, του ξεριζωμένου, του μετανάστη.
Η μάνα ! Που η αγάπη της γιατρεύει τις πληγές, προστατεύει απ΄ τις κακοτοπιές, απαλύνει τις κακουχίες.
Η μάνα ! Που το φιλί της εμψυχώνει.
Η μάνα ! Που το χάδι της λυτρώνει.
Η μάνα ! Που η αγκαλιά της προστατεύει.
Η μάνα ! Που το βλέμμα της ζεσταίνει.
Μάνα, είσαι το φίλτρο της ζωής, εισ΄ η αγνότητα.
Μάνα, είσαι το μάννα του Θεού στην ανθρωπότητα !
