Hephaestus Wien Πολιτισμός

Με τρεις παγκόσμιες πρεμιέρες ο Αστέρης Κούτουλας στο διεθνές φεστιβάλ του HOF

Photo: Asteris with Thorsten Schaumann (Director of the Hof Film Festival) © by Melina Seitz

Το βραβευμένο LIQUID STAGING (ρευστή σκηνογραφία), του Αστέρη Κούτουλα, προτείνει μία νέα μορφή κινηματογραφικού θεάματος, που γνώρισε την παγκόσμια πρεμιέρα του, το 2021, στο 55ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του HOF. Τέσσερις ταινίες συγχρονισμένες όλες μαζί στην ίδια ακριβώς μουσική. Δεν προβάλλονται όμως διαδοχικά, αλλά ταυτόχρονα. Το κοινό στη μέση. Οι ταινίες περιμετρικά. Ο θεατής καλείται να τις παρακολουθήσει στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα σε μία συγκλονιστική εμπειρία που συναρπάζει.

Asteris Koutoulas with Thorsten Schaumann

Ως νικητής του βραβείου Hans Vogt 2021, φέτος ο Αστέρης Κούτουλας επανήλθε δυναμικά στο φεστιβάλ με τρεις ταινίες ρευστής σκηνογραφίας: την επανεπεξεργασμένη εκδοχή του ELECTRA 21, το MEDEA 21 και το SATELLITE CLIPS PROJECT. Τρεις παγκόσμιες πρεμιέρες της νέας πολυδιάστατης, καθηλωτικής εμπειρίας θέασης. «Αυτό είναι “κινηματογράφος 2.0” με τις συνθέσεις του Μίκη Θεοδωράκη», δηλώνει ο Κούτουλας.

Η ELECTRA 21 και η MEDEA 21 είναι δύο δυναμικές παραστάσεις μπαλέτου σε χορογραφία Renato Zanella, που, ρευστά σκηνογραφημένες, σε καλούν να δεις ταυτόχρονα την παράσταση και την πρόβα τους, μαζί με ευαίσθητες, εκπληκτικές και απροσδόκητες κινηματογραφικές σκηνές. Ενώ στο SATTELITE CLIPS ο Κούτουλας με τον Αχιλλέα Γκατσόπουλο επικεντρώθηκαν στο πάντρεμα των εικαστικών τεχνών με το «πολυκινηματογραφικό» installation, σε μία ταινία μικρού μήκους. Ουσιαστικά ο Κούτουλας με την ομάδα του δημιούργησαν συνολικά δώδεκα ταινίες που συγχωνεύτηκαν σε μόλις τρεις ταινίες ρευστής σκηνογραφίας.

Για τον καλλιτεχνικό διευθυντή του διεθνούς κινηματογραφικού φεστιβάλ του HOF, Thorsten Schaumann, το LIQUID STAGING φέρνει κάτι εντελώς νέο: «Κατά τη διάρκεια της προβολής, ο κάθε θεατής αποφασίζει αυθόρμητα αν, πότε και ποια από τις τέσσερις οθόνες θα παρακολουθήσει. Η αλλαγή της γωνίας θέασης μπορεί να γίνει όσο συχνά θέλεις. Έτσι, κανείς στο κοινό δεν βλέπει την ίδια ταινία. Πρόκειται για έναν νέο τρόπο “θέασης”, ένα νέο είδος “κινηματογράφου”».

Αφήστε μια απάντηση