NEA

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ ΣΟΥΜΠΡΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ…

1 Ιουλίου 2022 by georg gstrein

Χρίστος Γ. Παπαδόπουλος*

Μερικές φορές οι συμπτώσεις μπλέκουν ιστορίες τόπων και ανθρώπων με διάφορες αφορμές. Έτσι και σήμερα ενώ ξεκινήσαμε με αφορμή τον εορτασμό του Ιερού Ναού Αγίων Αναργύρων Σούμπρας, τελικά ελλείψει πολλών πληροφοριών από μια πρόχειρη έρευνα σε διαθέσιμες πηγές για την ιστορία του Ναού γράφουμε ένα ακόμα αιγυπτιώτικο παραμύθι.

Είναι γνωστό ότι η κοινοτική επιτροπή της νεοσύστατης Ελληνικής Κοινότητάς Καΐρου το 1904, αποφάσισε να κτίσει τον κοινοτικό Ι.Ν Αγίου Κωνσταντίνου που εγκαινιάστκε το 1914, για να μπορούν να καλυφθούν οι θρησκευτικές ανάγκες του αυξανόμενου πληθυσμού των Ελλήνων του Καΐρου. Για τον ίδιο λόγο, μερικά χρόνια αργότερα, Σάββατο στις 29 Ιανουαρίου του 1927 το απόγευμα έγινε σύσκεψη υπό την προεδρεία του Πατριάρχη Μελετίου, με αίτημα την ανέγερση ναού στη συνοικία της Σούμπρας γιατί οι Έλληνες της περιοχής υπερέβαιναν τους 6.000 εκείνη την εποχή. Στην σύσκεψη αυτή αν και προσκλήθηκαν περισσότεροι από 30 επιφανείς της περιοχής, τελικά προσήλθαν μόνο 10 από αυτούς. Για τον λόγο αυτό αναβλήθηκε η σύσταση οριστικής επιτροπής, ωστόσο διορίσθηκε μια προσωρινή με στόχο την ανεύρεση κατάλληλου για αγορά οικοπέδου. Την πρώτη εκείνη επιτροπή αποτελούσαν οι Χρήστος Γαβριηλίδης, Μιχαήλ Πάτας, Στέφανος Αργυρίου και Νικόλαος Καϊρης.

Σύμφωνα με τη σχετική έρευνα του ιστοριοδίφη Νίκου Νικηταρίδη από το βιβλίο του «Ελληνικές εκκλησίες της Αιγύπτου», υποθέτουμε ότι βρέθηκε ένας προσωρινός χώρος λειτουργίας του Πατριαρχικού Ναού της Σούμπρας από τον Ιούνιο του ίδιου έτους, προς τιμή των Αγίων Αναργύρων. Στο τέλος της ίδιας χρονιάς έγινε ο αγιασμός του πρόχειρου ναού στην τελική του θέση και η πρώτη θεία λειτουργία, ενώ επίσημα ο ναός εγκαινιάσθηκε, όπως αναφέρει ο κ. Νικηταρίδης το 1932.

Από τότε έγινε για πολλές δεκαετίες το επίκεντρο της μεγάλης ελληνικής παροικίας της Σούμπρας. Ανακαινίσθηκε το 2007 και ακόμα και σήμερα που ελάχιστοι είναι πλέον οι ενορίτες του, εορτάζει δυο φορές το χρόνο, στις 30 Ιουνίου και την 1^η Νοεμβρίου.

Αναζητώντας δημοσιεύματα σχετικά, διαπιστώσαμε ότι μια μέρα μετά την ιδρυτική σύσκεψη, στις 30 Ιανουαρίου 1927, τελέστηκε το 40ήμερο μνημόσυνο του Νικολάου Γαζή, πατέρα του γνωστού ιδιοκτήτη του εργοστασίου ζαχαροπλαστικής Gildina και προέδρου της ΕΧΟΝ Σούμπρας Πλάτωνα Γαζή και παππού της δραστήριας αντιπροέδρου της Φιλοπτώχου Αδερφότητας κ. Βάσως Γαζή.

Κατά την ιερά πανήγυρη των Αγίων Αναργύρων Σούμπρας μάλιστα το 1960, διαβάζουμε στην εφημερίδα ΦΩΣ , την θεία λειτουργία ετέλεσε ο πατριαρχικός επίτροπος Καΐρου και επίσκοπος Βαβυλώνος Ιλαρίων ενώ στην είσοδο του Ιερού Ναού μεταξύ των κυριών της επιτροπής εράνου ήταν και η νεαρή δεσποινίδα Βάσω Γαζή.

Φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια από το θάνατο του αείμνηστου πατέρα της, Πλάτωνα Γαζή, που σ’ ένα άλλο δημοσίευμα του 1972 , στον Ταχυδρόμο της Αλεξάνδρειας αυτή τη φορά, διαβάζουμε ότι ως Πρόεδρος της ΟΧΑΝ διαφύλαττε τα οικονομικά του σωματείου «ως κόρην οφθαλμού. Και ως μεταθανάτια ένδειξη της αγάπης του Προέδρου προς το Σωματείο του, η κόρη του, Βάσω Γαζή, παρέδωσε στο σωματείο το ποσό των 700 λιρών που φύλαγε ο πατέρας της.

Από τα χρόνια της προεδρίας του και το εορταστικό τετρασέλιδο της Ορθόδοξης Χριστιανικής Αδερφότητας Νέων για την πρωτοχρονιά του 1971, που σε ανύποπτο χρόνο μας παραχώρησε ευγενικά η κ. Γαζή από το προσωπικό της αρχείο. Κάπως έτσι μπλέκονται οι ιστορίες των Ελλήνων του Καϊρου, σαν ένα πολύχρωμο παράξενο γαϊτανάκι του καιρού.

Χρόνια πολλά στους εορτάζοντες.