Κονσέρτο για μία Εθνική και 12 βιρτουόζους της μπάλας, σε Λα μπασκετικό
Γράφει η Ελμίνα Τζαννάτου
Γλυκόπικρη η προσπάθεια με την Γερμανία, δεν θα πω ήττα, επιλέγω να σταθώ και να κρατήσω πολύ γλυκά στην σκέψη μου το έπος που έγραψαν με τόση έμπνευση στους αγώνες που έχτισαν πόντο πόντο την διαδρομή μέχρι την Γερμανία, μια διαδρομή αξέχαστη.
οδοιπορικό στην Ελπίδα για το μέλλον καθώς όλοι επέδειξαν ικανότητες που υπόσχονται μεγάλες στιγμές σε νέα γήπεδα και θα προσμένουμε να δούμε την εθνική να ενώνεται και να δημιουργεί ξανά μέσα στο παρκέ.
η Ιθάκη δεν μας γέλασε σοφότεροι σαν γίναμε μάθαμε πια Ιθάκες τι σημαίνουν
και τώρα ας θυμηθούμε και ας κρατήσουμε τα
Τρίποντα χαράς στην διάθεση των φιλάθλων που παρακολούθησαν τον αγώνα της Ελλάδας με την Τσεχία.
Μετά τον αγώνα θρίλερ της εθνικής δεν μπορούσα να μην γράψω.
Όλοι οι αγώνες στο τουρνουά του EuroBasket μέχρι τώρα μου είχαν κεντρίσει τόσο πολύ το ενδιαφέρον και προχτές κατάλαβα τον λόγο. Κάτι έκανε «κλικ» μέσα μου, μετά την νίκη επί της Τσεχίας.
Και αυτό ήταν ότι προσέφεραν κάτι παραπάνω από μια ευχάριστη βραδιά μπροστά στην τηλεόραση, δεν ήταν απλή διασκέδαση από απλώς επαγγελματικούς αγώνες, ήταν τέχνη και θα εξηγήσω γιατί δεν υπερβάλω.
Την προηγούμενη εβδομάδα οι παίκτες έχτιζαν την πρόκριση στους 8, κερδίζοντας παράλληλα όλο και περισσότερο την εμπιστοσύνη του κόσμου στους ίδιους και τις δυνάμεις τους, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, ώστε να ανυπομονούμε να δούμε και τον επόμενο αγώνα.
Όταν βλέπεις εθνική δεν βλέπεις μπάσκετ, βλέπεις ταινία, περιμένεις να δεις την συνέχεια μιας πολύ όμορφης ιστορίας που γράφεται εκείνη την στιγμή μέσα στο γήπεδο. Με αγωνία για την εξέλιξη της κάθε φάσης και με εμπιστοσύνη στους πρωταγωνιστές ότι θα φέρουν σε πέρας την αποστολή τους με τον καλύτερο δυνατό -και συνήθως εντυπωσιακό- τρόπο, καθώς η ερμηνεία των παικτών ποτέ δεν σε απογοητεύει ακόμα και στα λάθη, όταν υπάρξουν αδύναμες στιγμές, δεν πέφτει ο ρυθμός δεν σταματάνε να προσπαθούν, βλέπεις παίκτες με το ηθικό, την ενέργεια και την μαχητικότητα του Μελ Γκίμπσον στο “The Patriot”. Μια συνεργασία που ξεπερνάει τον επαγγελματισμό και φανερώνει ότι υπάρχει συναίσθημα και δέσιμο από πίσω που ξεπερνάει το όνομα μιας ομάδας.
Για μία φανέλα, που μπορεί να κάνει ομάδα μια ολόκληρη χώρα και όλοι μαζί να φωνάζουν τα ίδια ονόματα από την ίδια πλευρά της εξέδρας.
Και ενώ είχα ξεκινήσει να γράφω έκανα ένα διάλειμμα και βρέθηκα μπροστά στην επιβεβαίωση των σκέψεων μου από την ανάρτηση του ίδιου του Γιάννη Αντετοκούνμπο.
Τα παιδιά κάνουν τέχνη όταν παίζουν, δημιουργούν και δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό, αλλά δεν είναι μόνο αυτό, γιατί κάθε μέρα παίζουν εκατομμύρια αθλητές σε χιλιάδες αγώνες.
Αυτό που κάνει την εθνική μπάσκετ να ξεχωρίζει το είπε ο Γιάννης με τρεις λέξεις «keep creating art» και επειδή δεν πειστήκατε keep reading
Η ανάρτηση του Γιάννη Αντετοκούνμπο στο Instagram λίγο μετά τον αγώνα και την πρόκριση στους 8 με τον σχεδόν DA VINCIκο συνδυασμό χεριών των αντιπάλων στην φωτογραφία.
Η φάση των 16 αποδείχθηκε Χιτσκοκική, κάθε παιχνίδι και θρίλερ.
Με το τελευταίο τρίποντο των Τσέχων να χαλάει το σερί και να σπάει τα τρελά στατιστικά των αγώνων της Κυριακής με τρία στα τέσσερα παιχνίδια να λήγουν στο 94-86, εξαιρουμένου του δικού μας με 94-88.
Χρόνια έχουμε να δούμε τέτοιο μπάσκετ. Παιχνίδια με τέτοια ροή και τόσο καλή ομάδα που δεν μπόρεσα να μην συνδέσω τον τρόπο απόδοσης και συνεργασίας που έχουν με τον τρόπο που παίζει μια ορχήστρα με αντίπαλο μια πολύ δύσκολη παρτιτούρα, νότα νότα πόντο πόντο με κάθε παίκτη όργανο να χτίζει το παιχνίδι δίνοντας το θέμα-μπάλα από παίκτη σε παίκτη με καταπληκτική μαεστρία.
Μια ενορχήστρωση που δημιουργείται εκείνη τη στιγμή από τους παίκτες και δίνει χώρο για τα πιο βιρτουόζικα σόλο από Αντετοκούνμπο, Ντόρσεϊ, Σλούκα, Καλάθη, Παπαγιάννη, Παπαπέτρου, Παπανικολάου, Αγραβάνη, Λούντζη και σίγουρα κάποιον θα ξεχνάω γιατί σε κάθε αγώνα, σε κάθε φάση όλοι μπορούσαν να γίνουν σολίστ της στιγμής και το έκαναν, χαρίζοντας μοναδικές φάσεις, όπως το ανάποδο κάρφωμα του Γιάννη και δεν ξεκινάω να απαριθμώ ανάλογες φάσεις.
Πράγματι περί τέχνης πρόκειται το φετινό θέαμα του EuroBasket και μάλιστα υψηλού επιπέδου. Υπάρχει στυλ, στρατηγική και συναίσθημα, μιλάμε για υψηλή ραπτική.
Φυσικά στους ιθύνοντες για το αποτέλεσμα δεν περιλαμβάνονται μόνο οι πρωταγωνιστές.
Σκηνοθεσία Ιτούδη. Με σωστό κάστινγκ και στήσιμο της σκακιέρας ώστε να αποδίδουν τα μέγιστα σε κάθε φάση. «Ο κατάλληλος παίκτης στη κατάλληλη θέση» κάθε φορά σε κάθε αγώνα. Με τον ίδιο να δίνει τον ρυθμό από τον πάγκο σαν σωστός μαέστρος.
Στο πρώτο βιολί φυσικά ο Αντετοκούνμπο, με ηθικό που δεν σπάει ούτε από αντιαθλητικά φάουλ ούτε από ριξίματα στις διαφημιστικές ταμπέλες ούτε από τραυματισμούς ούτε από «Σινικά τείχη» που υψώνονται για να τον εμποδίσουν και να κερδίσουν επιθετικά φάουλ ενώ είναι αμυντικά.
Τέχνη και ψυχή αυτό που βλέπουμε κάθε βράδι στο παρκέ.
Ψυχραιμία και εντιμότητα ο τρόπος αντιμετώπισης των αγώνων από τους Έλληνες αθλητές.
Κάτι που δεν βλέπουμε σε όλες τις αντίπαλες ομάδες τουλάχιστον όχι συνδυαστικά και τα τέσσερα αυτά στοιχεία-ατού της εθνικής
οι παίκτες παίζουν με ηρεμία κάτι που μπορεί να ακούγεται οξύμωρο αλλά πίσω από την ένταση του αγώνα δεν υπάρχει θυμός και φανατισμός, υπάρχει καθαρότητα και αυτό το μεταδίδουν και εμπνέουν τον κόσμο.
Για την ψυχραιμία των παικτών έκανε λόγο και ο προπονητής Ιτούδης στις δηλώσεις του μετά τον αγώνα αναφέροντας «ήμασταν αρκετά στα σχοινιά, αλλά αντιδράσαμε πολύ σωστά, ήμασταν ψύχραιμοι και βάλαμε μεγάλα σουτ.». Η μαγική συνταγή για την νίκη; 1 Σωστή αντίδραση, 2 Ψυχραιμία και στη συνέχεια η Επιτυχία είναι εγγυημένη.
Αν βάζεις την ψυχή σου σε αυτό που κάνεις τότε αυτομάτως το κάνεις σωστά.
Anything done with your heART is done right. Και τα παιδιά δημιούργησαν τέχνη παίζοντας με την καρδιά τους.
Η τέχνη του να κάνουν τα πάντα να φαίνονται τόσο εύκολα από το να βάλεις καλάθι από τα δέκα μέτρα και να το ξανακάνεις και δύο και τρεις φορές, μέχρι το να ξεφύγεις από την άμυνα τριών και τεσσάρων παικτών και να βάλεις με φαινομενική ευκολία καλάθι ενώ στριφογυρίζεις στον αέρα. Τα παιδιά έχουν τεχνική και ερμηνεύουν.
Πιστεύω πως μόνο όταν παίζουν με την εθνική αποδίδουν τα μέγιστα σαν πραγματική ΟΜΑΔΑ και αυτό γιατί σε κάθε φάση όλοι μπορεί να γίνουν ηγέτες.
Όταν πιάνουν την μπάλα, και αμέσως οι υπόλοιποι θα τρέξουν για να τον υποστηρίξουν στην ώρα του Tyler, του Γιάννη, του Νικ όλοι έχουν την ώρα τους σαν ηγέτες.
Φυσικά υπάρχουν «ονόματα» στην ομάδα αλλά υπάρχουν και πολλά ταλέντα. Στις λεπτομέρειες μπορεί να καταλάβει κανείς το υψηλό επίπεδο των παικτών και πόσο δουλεύουν με το άθλημα και με τον εαυτό τους.
Και στα δύσκολα. Εκεί που οι περισσότεροι τα παρατάνε, εκείνοι μάχονται με ατσάλινο ηθικό, διεκδικούν μέχρι τέλους το καλύτερο αποτέλεσμα.
Επιμένουν και δίνουν ψυχή, αγωνίζονται για αυτό που αγαπάνε και αυτό είναι κάτι παραπάνω από τη νίκη, είναι το όραμα της κορυφής, όλοι μαζί για κάθε φορά καλύτερα, κάθε φορά ψηλότερα.
Έχουν το θάρρος να παλέψουν κόντρα στις δυσκολίες, να διεκδικήσουν κόντρα στα «σινικά τείχη» που υψώνονται μπροστά τους, όταν πάνε να σκοράρουν στον δικό τους στόχο όπως ο Γιάννης.
Και με τις μάχες τους αυτές μας δίνουν ένα σπουδαίο Μήνυμα: Κυνηγάτε αυτό που θέλετε και ό,τι αγαπάτε μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο του αγώνα της ζωής σας. Μάχεστε μέχρις τέλους γιατί πάντα υπάρχει η ελπίδα να γυρίσει το παιχνίδι και να νικήσετε. Πάντα.
Μην ακούτε εμένα όμως, τον Γιάννη στο παρκέ ακούστε, την εθνική κόντρα στην Τσεχία, την Ισπανία κόντρα στην Λιθουανία, και δεν αναφέρω τυχαία τους συγκεκριμένους αγώνες. Ήταν αυτοί που ενώ όλα έδειχναν ότι το παιχνίδι είχε χαθεί, τα παιδιά της Εθνικής μας αψήφησαν τις δυσκολίες και βρίσκοντας την δύναμη να αντιστρέψουν τα δεδομένα, απέδειξαν περίτρανα μαζί με την αξία και το ταλέντο τους, το μεγαλείο της ψυχής τους.
Αυτής της υπερήφανης Ελληνικής ψυχής, που δεν την λυγίζει τίποτα
Όσο ψηλά κι αν είσαι πάντα μπορείς να πας ψηλότερα αν έχεις ψυχή και όραμα.
Το καλύτερο τρίποντο στην ζωή, είναι το υψηλό ηθικό και η καλή ψυχολογία. Είναι ο μαγικός συνδυασμός, που όταν όλα φαίνονται χαμένα, όταν το ηθικό έχει πέσει, όταν υπάρχει άγχος, δεύτερες σκέψεις, άκαρπες προσπάθειες και ανυπέρβλητα εμπόδια, καταφέρνουν να γυρίσουν τον αγώνα και να δώσουν δύναμη για την νέα μάχη. Τότε οι επιτυχίες έχουν άλλη αξία και χαρίζουν κάτι πολυτιμότερο από τον χρυσό του κυπέλλου ή του μεταλλίου. Χαρίζουν χαμόγελα καρδιάς και υπερηφάνειας.
Το ταλέντο και η ψυχή, έχουν τα ίδια συστατικά σε όποιο χώρο και αν τα συναντήσεις και έτσι όταν υπάρχουν μπορούν να κάνουν τα πάντα τέχνη αρκεί αυτό που κάνεις να το αγαπάς και να το θες με όλο σου το είναι. Αυτό αποδεικνύει η Εθνική σε κάθε της αγώνα και για αυτό ανταμείβεται με περήφανες νίκες.
Αλλά ακόμη κι αν δεν έρθει η νίκη σε κάποιον αγώνα, το συναίσθημα που σου δίνει η αίσθηση ότι έκανες το καθήκον στο ακέραιο δίνοντας ακόμη και την ψυχή σου, για την επίτευξη των στόχων σου, είναι πολύτιμη και ανεκτίμητη, και η αδιαμφισβήτητη αξία σου αναγνωρίζεται από φίλους και αντιπάλους και τίποτα δεν ακυρώνει την προσπάθειά σου.
Νιώθεις ψυχικά ικανοποιημένος και αυτή είναι η μεγαλύτερη νίκη από όλες.
Οι νίκες τους και οι τεράστιες στιγμές που μας χάρισαν στο μαγικό αυτό τουρνουά είναι που θα μείνουν στις καρδιές και στις μνήμες όλων. Σχόλια και αυθόρμητες αντιδράσεις όπως η τεράστια αγκαλιά του Pozzecco στον Γιάννη, μαρτυρούν τον ειλικρινή σεβασμό και εκτίμηση που έχαιρε η Ψυχή της Εθνικής μας. Κερδίζοντας τις καρδιές όλων και ταξιδεύοντάς μας λίγο ψηλώτερα.
Αυτός είναι ο μόνος τρόπος, με ψυχή, θέληση, αγώνα και ψυχραιμία, μόνο έτσι.
