Συνεργασία της Γεν. Γραμμ. Δημ. Διπλ. και Αποδ. Ελλ. με το με το Πανεπιστήμιο Δυτ. Αττικής
Συνεργασια της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Διπλωματίας και Απόδημου Ελληνισμού με το πανεπιστημιο δυτικής αττικής για φιλανθρωπικη προσφορά σε σχολείο τοΥ Κογκό όπου ορφανά παιδιά μαθαίνουν ελληνικά
Στη Γενική Γραμματεία Δημόσιας Διπλωματίας και Απόδημου Ελληνισμού, έπειτα από πρωτοβουλία και με την παρουσία του Γενικού Γραμματέα, κ. Ιωάννη Χρυσουλάκη, πραγματοποιήθηκε συνάντηση μεταξύ του Πρύτανη του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, κ. Παναγιώτη Καλδή, και της εθελόντριας της Ορθόδοξης Ιεραποστολής στο Κονγκό, κας Στέλλας Παπαδοπούλου. Το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής και ο Πρύτανης, κ. Π. Καλδής, ανταποκρίθηκαν άμεσα.
Το ιδιαίτερα σημαντικό αποτέλεσμα της συνάντησης συνίσταται στην άμεση αποστολή από το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής μεγάλου αριθμού ηλεκτρονικών υπολογιστών, καθώς και σχολικών ειδών -τετράδια και γραφική ύλη- σε σχολείο στη ΛΔ του Κονγκό, όπου ορφανά παιδιά διδάσκονται και μαθαίνουν την ελληνική γλώσσα.
Χαρακτηριστικά όσα αφηγείται για δύο μικρούς μαθητές η κα Στέλλα Παπαδοπούλου, η οποία τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιείται εθελοντικά στην περιοχή:
«Ο Ραφαήλ και ο Νικόλαος, τα δύο αδερφάκια από το μακρινό Κονγκό που έχασαν τους γονείς τους στην τρυφερή ηλικία των 2 και 3 ετών και ζουν με τη γιαγιά τους στην Κινσάσα φοιτούν στο σχολείο των Αρχαγγέλων που το στηρίζει η Ορθόδοξη Ιεραποστολή. Είναι πρώτοι μαθητές στην τάξη τους, διαβάζοντας αμέσως μετά το σχολείο, διότι στη συνέχεια πουλούν νερά στο δρόμο, ενώ η γιαγιά μαζεύει ξύλα για πώληση από το κοντινό δάσος για να μεγαλώσει τα δύο εγγόνια της. Σημειωτέον πως το σκοτάδι πέφτει στις 6 το απόγευμα και δεν υπάρχει ρεύμα για να μελετήσουν τα παιδιά μετά τη δουλειά.
Το όνειρο του Ραφαήλ είναι να σπουδάσει αρχιτέκτονας. Από την ηλικία των 9 και 10 ετών ξεκίνησε να φτιάχνει σπίτια από χαρτόνι. Το πρώτο έργο του ήταν μία εκκλησία. Η εκκλησία των Αρχαγγέλων που υπάρχει στο προαύλιο του σχολείου του.
Μετά από υπόδειξη δική μου, πως, όπου υπάρχει εκκλησία, υπάρχουν γύρω σπίτια με τους πιστούς, ξεκίνησε να φτιάχνει σπιτάκια μικρά και μεγάλα. Σπίτια από χαρτόνι, κόβοντας τα κομμάτια με κοινό ξυραφάκι, ψάχνοντας ζελατίνα για να βάλει στα παράθυρα. Σε ερώτησή μου αν θέλει κάποιο υλικό που θα τον διευκολύνει, μου ζήτησε δειλά-δειλά κόλλα και μπογιές. Είναι ταλαντούχος και επιμελής. Μαθαίνει ελληνικά και χαίρεται πολύ γι’ αυτό.
Ο Νικόλαος ο μικρότερος, πρώτος μαθητής κι αυτός, πολύ σοβαρός και μεθοδικός για την ηλικία του. Το όνειρό του είναι να σπουδάσει γιατρός και μάλιστα παιδίατρος. Όταν τον ρώτησα γιατί διάλεξε αυτή την ειδικότητα, μου απάντησε πως θέλει να βοηθήσει τα παιδάκια του Κονγκό που βλέπει πολύ συχνά να πεθαίνουν γύρω του. Είναι ο πιο καλός μαθητής στο σχολείο του και παιδάκι που δεν χαμογελάει εύκολα.
Η ξενοιασιά πολύ νωρίς φεύγει από τα παιδιά της Αφρικής και ειδικά από τα ορφανά παιδάκια.
Ας ευχηθούμε στα δύο αδελφάκια να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους».
Από σήμερα, ο Ραφαήλ και ο Νικόλαος θα έχουν τους δικούς τους υπολογιστές για να μαθαίνουν ελληνικά χάρη στη γενναιόδωρη προσφορά του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής.
