ΠΕΡΙ ¨ΑΙΓΥΠΤΙΩΤΩΝ¨ Ο ΛΟΓΟΣ
Ν.ΝΙΚΗΤΑΡΙΔΗΣ
Σύμφωνα με το εγκυρότατο Λεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσας του Γ. Μπαμπινιώτη : Αιγυπτιώτης (ο) {Αιγυπτιωτών}, Αιγυπτιώτισσα (η) {Αιγυπτιωτισσών} είναι το πρόσωπο που κατάγεται από την ελληνική παροικία τής Αιγύπτου.
Άρα είναι σαφές πως στη γλώσσα μας, η λέξη ¨Αιγυπτιώτης¨ έχει να κάνει μονάχα με τους Έλληνες, χωρίς να χρειάζεται κάποιον εθνικό προσδιορισμό, όπως Έλληνας Αιγυπτιώτης, Γάλλος Αιγυπτιώτης, κ.ο.κ.
Σαφώς και είναι σωστό να πούμε Έλληνας εξ Αιγύπτου, όπως λέμε Έλληνες εξ Αμερικής, από την άλλη όμως το αντίστοιχο Ελληνο-Αμερικάνος δεν είναι σωστό να μεταφερθεί σ΄ εμάς διότι ως Ελληνο-Αιγύπτιος παίρνει άλλη έννοια, υπονοώντας κάποιον μικτό γάμο, κάτι που δεν συμβαίνει με τους Ελληνο-Αμερικανούς.
Τέλος, σωστό είναι και το Έλληνας της Αιγύπτου, όπως και όλα τα σχετικά υπόλοιπα Έλληνας του Βελγίου, Έλληνας του Σουδάν, κτλ.
Τώρα, οι Αιγυπτιώτες είναι τμήμα – και μάλιστα σημαντικότατο όπως έχω αποδείξει στα σχετικά 33 ιστορικά μου βιβλία – του Απόδημου Ελληνισμού ή αλλιώς του Ελληνισμού της Διασποράς, δύο έννοιες-προσδιορισμοί σαφώς πιο γενικοί που συμπεριλαμβάνουν όλους τους Έλληνες του εξωτερικού.
Τέλος, Αιγυπτιώτης συνεχίζεται να ονομάζεται και ο επαναπατρισμένος Έλληνας της Αιγύπτου, όπως και οι γόνοι αυτών. Αφού ανεξαρτήτως τον τόπο γέννησης του παιδιού, στην Ελλάδα συνηθίζουμε ευρέως να ρωτάμε : Από που είσαι ; Και εσύ απαντάς είμαι Καλαματιανός, αφού οι γονείς – και ιδιαίτερα ο πατέρας – έχουν γεννηθεί στην Καλαμάτα, αλλά εγώ γεννήθηκα στην Αθήνα. Έτσι, κι εγώ που γεννήθηκα στην Αθήνα αλλά οι γονείς που είναι Αιγυπτιώτες, απαντώ είμαι και αισθάνομαι Αιγυπτιώτης, ιδιαίτερα υπερήφανος γι΄ αυτό.
Αν θέλουμε τώρα να πάμε ένα βήμα παραπέρα και να δώσουμε κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στον ¨Αιγυπτιώτη¨, αυτά είναι ο κοσμοπολιτισμός του, η αγάπη για την πατρίδα, η τήρηση των παραδόσεων, η πολυγλωσσία του, το ανεπτυγμένο αίσθημα φιλανθρωπίας και ευεργετισμού, καθώς και η πίστη του ως ποίμνιο του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας (ανεξαρτήτως του τόπου δεύτερης ή και τρίτης εγκατάστασης του).
Όλα λοιπόν τα παραπάνω προσδίδουν στον Αιγυπτιώτη μια μοναδικότητα, όχι ελιτίστικη, ούτε φυσικά φυλετική, αλλά μια μοναδικότητα ήθους και επιτευγμάτων, αφού όπως συνηθίζω να λέω τόσοι λίγοι, σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα κατόρθωσαν τόσα πολλά υπέρ και των δύο πατρίδων τους.
